كنفرانس اقلیمی سازمان ملل در بن آغاز شد

2000 هیات از 180 کشور یکشنبه در بن دور جدید مذاکرات درباره حفاظت از تغییرات جهانی اقلیمی را آغاز کردند

شبکه خبری دویچه وله از بن گزارش داد، هدف از این اجلاس 10 روزه سازمان ملل مهیا کردن شرایط برای برگزاری کنفرانس جهانی در ماه مارس در کپنهاگ است.

قرار است در آن کنفرانس درباره معاهده جانشین پروتکل کیوتو تصمیم گیری شود. پروتکل کیوتو سال 2012 منقضی می‌شود.

مسایل اصلی مورد مناقشه میزان کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و کمک‌های مالی برای کشورهای در حال توسعه است.

اجلاس بن سنگ محکی برای رویکرد باراک اوباما، رییس جمهور آمریکا به بحث تغییرات اقلیمی است که مدعی شده قصد دارد نقش رهبری را برای حفاظت از تغییرات اقلیمی بر عهده بگیرد.

زمین ‌گرم‌تر می‌شود؛ حتی بیشتر از آن‌چه پیش‌بینی می‌شد

یک دانشمند آمریکایی اعلام کرد که گرمای هوا در قرن آینده بسیار بیشتر از آن چیزی است که پیش‌بینی شده است.

فاجعه‌اي كه زمين را تهديد مي‌كند

مدت‌هاست كه دانشمندان هشدار مي‌دهند انتشارگازهاي گلخانه‌اي در چين تهديدي جدي براي محيط زيست و سلامت كره زمين است.

 به ويژه آنكه پيش بيني مي‌شود در آينده نزديك انتشار اين گازها تا مرز دو برابر امروز افزايش يابد. اين در حالي است كه چين ا زجمله كشورهايي است كه به اجراي مفاد پيمان كيوتو متعهد شده است، با اين حال با رويه‌اي كه در فرايند توليدات صنعتي در پيش گرفته روز به روز بر نگراني‌هاي دانشمندان محيط زيست مي‌افزايد. آنچه در پي مي‌آيد گزارشي است در همين زمينه كه به تازگي در مجله اشپيگل منتشر شده است. 

 آيا مي‌توان ازفاجعه‌اي بزرگ جلوگيري كرد؟دانشمندان درمطالعه‌اي جديد با بدبيني اعلام كرده‌اند كه از انتشار گازهاي گلخانه‌اي چين در آينده به سختي مي‌توان جلوگيري كرد. آنها مي‌گويند آرزوي بجايي است كه ايالات متحده آمريكا با رهبري رئيس‌جمهوري جديد، باراك اوباما،  با  چين متحد شود و از انتشار گازهاي گلخانه‌اي خود بكاهند چون اين دو كشور منبع اصلي اين گازهاي خطرناك در جهان هستند و همان طور كه مي‌دانيم در موافقتنامه سال 2009 درشهر كيوتو در مورد كاستن از انتشار گازهاي گلخانه‌اي، آمريكا آن توافقنامه را امضا نكرد اما كشورهاي صنعتي اروپايي وكشورهاي بزرگ اقتصادي در حال رشد نظيرچين باآن توافق كردند. البته به‌نظر مي‌رسد اين آرزو تحقق پيدا نكرده است.

آقاي گوان،  رئيس گروه تحقيقات انرژي در دانشگاه كمبريج - كه خود اهل چين است - مي‌گويد كه بسياري از كشورهاي صنعتي غرب از چين خواسته‌اند كه از انتشار گازهاي آلاينده درهوا بكاهد اما اين كشور به آساني قادر به انجام اين كار نيست.

گوان با همكاري استاداني ازدانشگاه‌هاي آمريكا و نروژ در تحقيقاتي كه درمجلات علمي معتبر دنيا منتشر كرده‌اند نتايج كار را مايوس‌كننده مي‌دانند.آنها مي‌گويند با وجود افزايش روزافزون تكنولوژي‌هاي پاك در جهان،  افزايش گازهاي گلخانه‌اي چين در هوا نگران‌كننده است به ويژه آنكه انتشار اين گازها در 2 دهه آينده در مقايسه با سال 2002 دوبرابر خواهد شد.

چين تاكنون قدرت چهارم اقتصادي جهان بوده است اما با وجود بحران مالي جهاني،  اين كشور با سرعت سرسام آوري درحال توسعه است. اين توسعه علاوه بر توليدات صنعتي،  در زمينه شهرسازي، جاده‌سازي و پروژه‌هاي حمل ونقل و زيربنايي نيز سرعتي چشمگير دارد. در اين كشور از سال1990تا2002، 47 فرودگاه جديد  به بهره برداري رسيده و شبكه راه‌هاي آن از سال1981تا2002بيش از 800 هزاركيلومتر رشد كرده است.

 نياز بيشتر به انرژي در آينده

انتظار مي‌رود جمعيت چين از يك ميلياردو300 هزارميليون نفر به 1.5 میلیارد نفر افزايش يابد. اين جمعيت روز‌افزون كه اغلب در حومه شهرها ساكن خواهند شد به خانه‌هايي به سبك غربي با تجهيزاتي نظير تهويه مطبوع، يخچال فريزر، وسايل صوتي وتصويري،  رايانه و ديگر مايحتاج زندگي نياز دارند كه بالطبع به‌طور فزاينده‌اي درخواست انرژي را افزايش خواهد داد.

آژانس بين‌المللي انرژي وآمار ملي چين پيش بيني كرده است كه براي تامين اين نياز طرح‌هاي انرژي‌زاي كشور بايد بيش از 8 هزارو600 تريليون وات برق در سال 2030 توليد كنند؛ يعني سه برابر ميزاني كه در2006توليد مي‌شده است.

در حال حاضر83 درصد سوخت مصرفي نيروگاه‌هاي چين زغال سنگ است كه براي آب وهوا بسيار زيانبخش است. اين كشور اميدوار است كه درآينده از انرژي‌هاي پاك نظيرانرژي اتمي، نيروي باد و آب و  ... به جاي زغال سنگ استفاده كند و به تدريج از مصرف سوخت‌هاي فسيلي بكاهد.

راهكارها

براساس تجربيات يافت شده،  گوان و همكارانش در حال تكميل تحقيقاتشان براي دو دهه آينده هستند و مي‌خواهند روشي را به كار برند كه خوش‌بينانه باشد.

آنها چين را تحت فشار قرار مي‌دهند كه طرح‌هاي جديد خود را كه با زغال سنگ كار مي‌كنند به تكنولوژي ضبط و انبار كردن گاز كربنيك مجهز كند.اين طرح از انتشار دي اكسيد كربن جلوگيري كرده و آنها را در زير زمين محبوس مي‌كند. البته اين طرح مراحل آزمايشي اوليه را مي‌گذراند و كارشناسان استفاده گسترده  از آن را تا قبل از سال 2025 انتظار ندارند. نتيجه عاقلانه اين پروژه تخيلي اين است كه حتي با تجهيز شدن همه  طرح‌هاي زغال سنگي جديد چين به اين نوع تكنولوژي باز هم تا سال 2030 انتشار گازهاي دي‌اكسيد  كربن حدود 80 درصد افزايش خواهد يافت.

آقاي گلن پيترز،  رياضيدان استراليايي در مركز تحقيقات بين‌المللي آب و هوا در شهر اسلو، مي‌گويد: اين موضوع نشان مي‌دهد كه چه چالش عظيمي براي كاستن انتشار گازهاي گلخانه‌اي وجود دارد. درصورتي كه اين تكنولوژي جديد عملي شود باز هم مقداري از دي اكسيد  كربن پروژه‌ها به هوا راه مي‌يابد.آقاي گوان مي‌گويد:علاوه بر اين تكنولوژي،  ما استفاده از انرژي‌هاي تجديدپذير را پيشنهاد مي‌كنيم.براي مثال،  اگر چين بخواهد انتشار گازهاي گلخانه‌اي خود را تا سال 2030 به پايه سال 2000 برساند بايد 40 درصد از انرژي توليدي خود را از منابع تجديدپذير توليد كند  اما در حال حاضر هيچ كشوري چنين تواني را ندارد و بي‌شك چين نيز قادر به انجام آن نخواهد بود.

راهي خطرناك

پيترز مي‌گويد: كشورهاي صنعتي هم شريك جرم چين در آلودگي هوا هستند. به گفته او، كشورهاي صنعتي بين سال‌هاي 2002 تا 2007 ميلادي،  26درصد فراورده‌هاي صنعتي چين را به كشور‌هاي خود وارد كرده‌اند.

حدود دو سوم صادرات چين به ايالات متحده، ژاپن، اروپا واستراليا وارد مي‌شود.  اكنون مردم اين كشورها بايد از خودشان بپرسند چرا تا اين اندازه لوكس‌گرا شده‌اند. پيترز مي‌افزايد: آيا خوردن سه بار غذا‌هاي وارداتي در هفته لازم است ؟

محققان مي‌گويند موضوع ديگري كه كمتر به آن توجه مي‌شود اين است كه توليدات صنعتي و غذايي چين،  نسبت به ساير كشورها كثيف‌تر است.كالاهايي كه چين صادر مي‌كند در آلودگي محيط‌زيست چهار برابر مضر‌تر از كالاهايي است كه وارد مي‌كند.  مطالعات انجام شده حاكي از آن است كه ژاپن، همسايه چين از انرژي‌هاي نه برابر سالم‌تر ومؤثر‌تر استفاده مي‌كند.

به همين دليل پيترز پيشنهاد مي‌كند كه چين بايد از انرژي طوري استفاده كند كه تلفات آن كمتر باشد. براي مثال، ساختمان‌ها طوري ساخته شوند كه انرژي را در خود ذخيره كرده و در و پنجره‌ها به گونه‌اي طراحي و نصب شوند كه از اتلاف انرژي جلوگيري شود. آقاي گوان هم به سهم خود به‌عنوان يك هموطن چيني از مردم مي‌خواهد كه از سبك زندگي افراط‌آميز غربي خودداري كنند چرا كه در غير اين صورت مسيري كه انتخاب كرده اند بسيار خطرناك خواهد بود.

مشکلات گرم شدن کره زمين فاجعه بار است

نويسنده کتاب چهره رو به اضمحلال با موضوع پديده گرم شدن کره زمين معتقد است جمعيت زيادي از انسانها بر اثر اين پديده تا پايان قرن از بين خواهند رفت.

به گزارش واحد مرکزی خبر به نقل از شبکه تلويزيوني الجزيره انگليسي جيمز لاولاک صاحب نظريه اي است که مي‌گويد زمين به عنوان اورگانيسمي واحد خود را تنظيم مي‌کند. وي معتقد است تا سي سال آينده پديده گرم شدن زمين که به گفته وي بايد آن را داغ شدن زمين ناميد به طور مستقيم يا غير مستقيم فاجعه‌اي بزرگي را براي بشر بوجود خواهد آورد.

اين دانشمند در گفتگويي اختصاصي با ديويد فراست از مجريان شبکه الجزيره انگليسي گفت فجايع آن دوران عبارتند از قحطي، بيماريهاي واگير، جنگ و حوادث طبيعي بويژه آب و هوايي نظير سيل و طوفان هستند که به طور مستقيم يا غير مستقيم بر اثر گرم شدن کره زمين پديد خواهد آمد و انسانهاي بسياري به تدريج يا دفعتا خواهند مرد.

تا کنون فجايعي مرتبط با گرم شدن زمين در جهان رخ داده است که از جمله آن سونامی در شرق آسيا و طوفان و سيل در بنگلادش و ميانمار بود که صدها هزار نفر را به کام مرگ فرستاد.

لاولاک افزود گرچه نمي توان رقم دقيقي از تلفات فجايع بزرگ دهه‌هاي آينده ارائه کرد اما ترديدي نيست که شمار زيادي از انسانها که بالغ بر صدها ميليون و حتي ميلياردها نفر است خواهند مرد.

لاولاک افزود بر خلاف آنچه که بسياري از دانشمندان ديگر و سياستمداران مي‌گويند نمي‌توان جلوي اين مسئله را گرفت و راه گريزي از آن نيست زيرا اصولا کشورها تا کنون نشان داده‌اند که در اين زمينه بسيار کند عمل مي‌کنند و شاهد مثال آن پیمان کیوتو است که هنوز عملي نشده است.

با همه اينها بشر مي‌تواند با تدابيري ميزان تلفات خود را کم کند و تلاش براي جلوگيري از اين پديده فقط اتلاف وقت و منابع است. اين دانشمند گفت پيش‌بيني مي‌شد تا چند دهه ديگر دماي زمين تا شش درجه سانتي‌گراد گرمتر از دماي فعلي شود که بسيار فاجعه آميز است. لاولاک گفت کشورهاي جزيره‌اي نظير انگلیس و ژاپن که رطوبت هوا بالاست از اين فاجعه و پديده گسترش بيابانها و خشکسالي کمتر آسيب خواهند ديد اما قاره‌ها و خشکي‌هاي به هم پيوسته به تدريج قرباني خشکسالي خواهند شد.

البته لاولاک در پايان اين برنامه تاکيد کرد که ممکن است فرضيه او اشتباه باشد و به حقيقت نپيوندد با همه اينها به مردم توصيه مي‌کنم که از زندگي خود لذت ببرند.

پيش بيني تازه: آب درياها يك متر يا بيشتر بالا خواهد آمد

تيمي از پژوهشگران مي گويد به دليل تغييرات در صفحات يخي قطب، سطح آب درياها احتمالا بسيار بيش از پيش بيني هاي قبلي بالا خواهد آمد.

دانشمندان در يك اجلاس تغييرات آب و هوايي در شهر كپنهاگ گفتند كه تخمين هاي قبلي سازمان ملل خيلي پايين است و سطح آب درياها تا سال 2100 مي تواند به اندازه يك متر يا بيشتر بالا آيد

آنها افزودند كه اين پيش بيني ها (توسط سازمان ملل) تاثير بالقوه ذوب يخ هاي قطبي و جدا شدن صفحات يخي را در بر نمي گيرد.

آنها اخطار دادند كه تبعات اين پديده مي تواند براي ميليون ها نفر "بسيار ناگوار" باشد.

ده درصد جمعيت جهان - يعني حدود 600 ميليون نفر - در نواحي پست زندگي مي كنند.

"هيات ميان دولتي سازمان ملل در امور تغييرات آب و هوايي" (آي پي سي سي) در گزارش "ارزيابي چهارم" كه در سال 2007 منتشر شد گفته بود كه حداكثر افزايش سطح آب درياها در حدود 59 سانتيمتر خواهد بود.

پروفسور كنراد استفان از دانشگاه كلورادو روز سه شنبه در يك كنفرانس خبري، بر مطالعات تازه در مورد ذوب يخ هاي گرينلند كه نشان مي دهد اين فرآيند طي يك دهه اخير شتاب گرفته است انگشت گذاشت.

پروفسور استفان كه طي 35 سال اخير در مورد يخ هاي قطب شمال تحقيق كرده است به من گفت: "پيش بيني مي كنم كه بالا آمدن سطح آب درياها تا سال 2100 در حد و اندازه يك متر باشد؛ مي تواند يك و دو هم متر يا نه دهم متر باشد."

اما به گفته وي در صورت ادامه شرايط فعلي اين افزايش يك متر يا بيشتر خواهد بود كه "تا سه برابر بيش از ميانگيني است كه آي پي سي سي پيش بيني كرده است."

پروفسور استفان مي گويد اين تغييري عمده است كه تدابير تازه را لازم مي آورد.

دكتر جان چرچ از مركز تحقيقات آب و هواشناسي استراليا گفت: "تازه ترين تحقيق نشان داده است كه سطح درياها از سال 1993 تاكنون سالي 3 ميليمتر در حال بالا آمدن بوده است، نرخي كه خيلي بالاتر از متوسط قرن بيستم است."

جريان يخ

پروفسور اريك ريگنات، پژوهشگر ارشد در آزمايشگاه رانش جت (جي پي ال) ناسا، گفت كه نتايج جمع آوري شده از زمان گزارش "آي پي سي سي" نشان داده است كه نمي توان ذوب و از دست رفتن يخ ها را ناديده گرفت.

وي گفت: "در نتيجه شتاب گرفتن (ذوب) يخچال هاي خروجي در سطحي وسيع، صفحات يخي در گرينلند و قطب جنوب از حالا به بالا آمدن سطح درياها با سرعت و حجم بيشتر در مقايسه با پيش بيني هاي قبلي دامن مي زنند."

پروفسور استفان رامستورف از موسسه تحقيقات تاثيرات آب و هوايي پوتسدام گفت: "با توجه به تجارب قبلي، من انتظار دارم كه بالا آمدن سطح آب درياها با داغ تر شدن زمين شتاب بگيرد."

پيش بيني هاي اين تيم از دانشمندان براي جوامع ساحل نشين جهان اهميت حياتي دارد.

در لوزتافت، واقع در ساحل شرقي بريتانيا، ديويد كمپ از سازمان محيط زيست كه مسئول حفاظت از سواحل است، گفت كه حتي اگر آب فقط كمي بالا بيايد نيز مي تواند بسيار دردسرآفرين باشد.

وي گفت: "بي پرده بگويم، اگر 10 سانتيمتر پايين تر از ديوار دفاعي باشد، مشكلي نخواهد بود. اما اگر 10 سانتيمتر بالاتر از ديواره دفاعي باشد، آنوقت مي توانيم شايد ويراني باشيم."

او افزود: "امروز خيلي بي خطر به نظر مي رسد اما درياي شمال مي تواند به درنده اي خيلي خشمگين بدل شود."

روز جهانی هواشناسی و تاریخچه هواشناسی ایران

امروز را روز جهانی هواشناسی نام نهاده اند از همین رو و به همین بهانه تاریخچه از هواشناسی را در کشورمان در ادامه خواهید خواند و...

بررسی و مطالعه جو همیشه مورد نظر دانشمندان ایرانی بوده است . در دوران سامانیان دانشمندان بزرگی چون محمد بن ذکریای رازی وابن سینا با برخورداری از امکانات موجود به پیشرفتهای قابل توجهی در زمینه های گوناگون علمی رسیدند .

حکیم عمر خیام شاعر وریاضیدان عالیقدر ایرانی نیز از هواشناسان متبحر زمان خود بوده است. تاریخ واقعی هواشناسی ایران ازسال 1298شمسی اغاز میشود.در این سال درس هواشناسی در برنامه درسی مدرسه برزگران گنجانده شد و تدریس آن توسط معلمان فرانسوی انجام می شد. در همان محل هم اولین سکوی هواشناسی احداث شد که در ان اندازه گیری درجه حرارت ورطوبت نسبی ومیزان بارندگی اندازه گیری می شد.البته قبل از آن دربوشهر در کنسولگری انگلیس بعضی از پارامترهای هواشناسی ثبت می شده است. بتدریج بر اثر نیاز شدید بخشهای کشاورزی و ابیاری تعدادی ایستگاه نیز بر حسب ضرورت در نقاط مختلف کشور تاسیس شد که مسوولیت های ان با بنگاه مستقل ابیاری وابسته به وزارت کشاورزی وقت بود.

پس از جنگ جهانی دوم نیروهای متفقین برای سلامت پرواز هواپیما های خود یک واحد کوچک هواشناسی دایر کردند که نیازهای هواشناسی بخش هواپیمایی انها را تامین می کرددر سال 1334اداره کل هواشناسی کشور وابسته به وزارت راه تاسیس شد وپس از ان در سال 1338سازمان هواشناسی ایران به عنوان یکصدوسومین عضو سازمان هواشناسی جهانی به عضویت این سازمان جهانی در امد .

سازمان هواشناسی کشور قبل از انقلاب بیشتر در خدمت حمل ونقل هوایی وصنعت هواپیماییبود وبه مسائل هواشناسی کاربردی توجه کمتری داشت . اما پس از انقلاب اسلامی وبا تعیین کشاورزی به عنوان محور اصلی فعالیتهای اقتصادی کشور،این سازمان نیز خدمات خود را به سمت کشاورزی متوجه کرد و امروزه توسعه ایستگاه ها وبهبود سیستم امارهواشناسی کش:ور در جهت ارائه خدمات به بخشهای تحقیقاتی  کشاورزی،دامداری، ابیاری و... گرایش دارد.

این سازمان امروزه با نام اختصاری IRIMO شناخته میشود .